Well, i might be full of negativity for this piece of land (well, mainly for those stepping on the piece) but there are also bright moments that keep my heart warm and full. Some inspiration and talent is enough. But words are no good to describe, sound and images do much better and you can find them here (10 in total):
ps. taken with a mobile phone, low video quality but good audio one...
..and the story goes on. It was about time to switch back to an English post.
A story with a foggy beginning, low visibility throughout the journey, no clear end and for sure no happy end, cause we ain't livin in Hollywood dears. Strength, courage, optimism, dreams, all those end at some point. How long can we keep them warm, alive and part of ourselves? I don't have an answer and will never really be able to find a proper one. Mystery, you may say. Well, isn't this part of the original reason that I write here? Maybe yes, maybe not, and by stealing a good friend's quote "Basically, it depends on what you want".
It ain't matter how many lines i will find the "strength" to write, the conclusion for today is one and unique...we've reached no. 66...
Τελικά όλα στη ζωή ξεκινάνε από την ανατροφή, την παιδεία και τις αξίες.
Το πρόβλημα είναι ότι η τριάδα αυτή τείνει προς εξαφάνιση και αντί να μας ξενίζει, θεωρείτε δεδομένη η απουσία έστω και ενός στοιχείου. Είναι δυνατόν? Κι όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα είναι πλέον ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Βέβαια, θα μου πείτε, εδώ έχουμε ένα κάρο άλλα προβλήματα, πολύ πιο σοβαρά, με αυτό θα ασχοληθούμε? Δικαίως θα σας απαντήσω, αλλά τα βιώματα πολλές φορές δεν πρέπει να μένουν ασχολίαστα, ειδικά όταν η αηδία και ο αποτροπιασμός που προκαλεί η κοινωνική σήψη είναι τέτοιας έντασης.
Θα βιαστείτε ξανά και θα πείτε ότι είμαι απαισιόδοξος και τα βλέπω λίγο πιο "μαύρα" από την πραγματικότητα. Θα σας διαψεύσω ξανά. Δεν είμαι εγώ ο περίεργος και ο απαισιόδοξος, η χώρα φταίει που έχει γεμίσει με ηλίθιους και δυστυχώς έχω πρόβλημα συγκατοίκησης στον ίδιο χώρο, ή έστω πλανήτη, με αυτούς! Είναι δυνατόν να συμβιβαστεί κανείς? Γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων που με ενοχλούν αλλά σήμερα με απασχολεί το γεγονός ότι έχουμε φουλάρει σε ανθρώπους στενόμυαλους, με παρωπίδες, φανατισμένους με κάθε λογής βλακεία, που αντί να δείξουν έναν σωστό δρόμο στην νεολαία την ωθούν από μικρή ηλικία στην άγνοια του όρου "σεβασμός", ειδικά προς τον συμπολίτη και συνάνθρωπο, και στην έντονη, άνευ όρων ανταγωνιστικότητα που οι νοήμονες γνωρίζουν ότι δεν οδηγεί πουθενά.
Για ποιό λόγο όλα αυτά? "Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα" έλεγαν κάποιοι πολύ πριν από εμάς, όμως το είπαν βάσει κάποιας αφορμής και της επανάληψης της στον χωροχρόνο και όχι επειδή ξύπνησαν στραβά ένα ηλιόλουστο πρωινό.
Εδώ μου κολλάει και ο σημερινός τίτλος..Τι πρέπει να κάνω εγώ? Να συμβιβαστώ με την πραγματικότητα και να γίνω ένας απλός ρεαλιστής ή να συνεχίσω να είμαι ρομαντικός ώστε να νομίζω ότι μπορώ να συνεισφέρω στην αλλαγή, έστω και σε μικρή κλίμακα? Εδώ και καιρό σε ορισμένα θέματα έχω επιλέξει το 2ο κι ας είναι μακρύς και μοναχικός ο δρόμος...
Δεν νιώθω ικανός να μιλήσω για το πρόσωπο του κ. Γλέζου. Ο χαρακτήρας του, οι πράξεις του και η πορεία του στον χρόνο μιλούν από μόνα τους. Εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είμαι ευτυχισμένος που είχα την δυνατότητα να του μιλήσω, έστω και για λίγο και έμαθα πολλά ακούγοντας τον να μιλάει. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος, στην μέχρι τώρα ζωή μου, για τον οποίο νιώθω υπερήφανος που τον έχω γνωρίσει και το εννοώ.
Σας ευχαριστώ κ. Μανώλη.
Πριν κλείσω, θα ήθελα να σημειώσω ότι είναι ντροπή για το νησί της Πάρου και τους πολίτες του, να ακούγονται όλα όσα ακούγονται για το πρόσωπο του κ. Γλέζου, την ηλικία του και τις απόψεις του. Ασχέτως αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε μαζί του, θα πρέπει να σέβεστε αύτον τον άνθρωπο και τις πράξεις του και καλό θα ήταν να προσπαθήσετε να μάθετε από εκείνον, γιατί ακόμα και τώρα που είναι 88 ετών έχει διαύγεια, γνώσεις και σκέψη που δεν θα αποκτήσετε ποτέ! Αλλά τι λέω, ούτως ή άλλως θα παραμείνετε μια ζωή κομματόσκυλα, πρόβατα και όντα χωρίς νοημοσύνη.
Να νιώσω τυχερός που πρόλαβα να επισκεφθώ την Πρέβελη πριν την φωτιά ή να νιώσω λύπη και οργή που κατάφεραν να την κάψουν? Τα λόγια είναι περιττά, σφιγμένος σαν κόμπος ο λαιμός και το βούρκωμα σίγουρο για οποιονδήποτε είχε επισκεφθεί το πανέμορφο αυτό σημείο στο νότο της Κρήτης. Δείτε το πριν και το μετά:
Για κάποιο ανεξήγητο και τελείως χαζό λόγο, η Forthnet, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον χώρο του διαδικτύου στην Ελλάδα, έχει αποφασίσει ότι το Gmail, στο σύνολο του ως υπηρεσία, πρέπει να θεωρείται ως πιθανή απειλή για μαζική αποστολή spam emails. Εφαρμόζοντας λοιπόν την πολιτική της αυτή, έχει διακόψει την δυνατότητα παράδοσης ηλεκτρονικών μηνυμάτων που αποστέλλονται από το Gmail σε όλους τους συνδρομητές Forthnet!!
Επικοινώνησα με το τεχνικό τμήμα και όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έβγαλα καμία άκρη. Μου εστάλη μία τυποποιημένη απάντηση περί ορθής χρήσης, πρωτοπορίας στον χώρο κτλ κτλ και εν συνεχεία ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Περιττό να αναφέρω ότι το Forthnet Email Antispamming είναι (επιεικώς) γελοίας απόδοσης καθώς δεν καταφέρνει να φιλτράρει εκατοντάδες spam emails (ρωτήστε όποιον συνδρομητή forthnet θέλετε, εάν λαμβάνει spam στον λογαριασμό του και πόσα είναι αυτά) που παραδίδονται κανονικότατα και χωρίς πρόβλημα αλλά αντ' αυτού φιλτράρει τα μηνύματα του Gmail!
Εν πάσει περιπτώση, μέχρι να ανακαλύψουν και να πειστούν στην Forthnet ότι έχουν κάνει μέγιστη μαλακία, υπάρχει ένα τυπικό workaround για τους συνδρομητές της εταιρείας:
- Συνδεθείτε χρησιμοποιώντας την διεύθυνση E-mail (user@xxx.forthnet.gr) και τον κωδικό σας
Στο σημείο αυτό έχετε 2 επιλογές: 1. Να απενεργοποιήσετε το "Forthnet E-mail Antispamming" ή
2. Να προσθέσετε στο πεδίο "White List" το κείμενο " *@gmail.com ", χωρίς τα εισαγωγικά.
Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να απαλλαγείτε από ένα πρόβλημα, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζατε μέχρι τώρα και το οποίο σας έχει δημιουργήσει η Forthnet θεωρώντας ότι όλοι οι χρήστες internet στην Ελλάδα θα πρέπει να γνωρίζουν πως να χρησιμοποιούν τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες (ας ελπίζουμε ότι δεν έχετε 'χάσει' πολύτιμα emails που δεν παραδόθηκαν ποτέ σε σας)...
Μέσα σε όλη αυτή την πολυλογία και την παράνοια, τουλάχιστον κρατάμε το χιούμορ μας (βλ. τελευταία παράγραφο). Τελικά η χώρα έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα σαπίλας, διαφθοράς και υπανάπτυξης, δεν χωρά συζήτηση καμία. Εδώ και πολλά χρόνια (από τα πρώτα φοιτητικά μου) πολλές φορές ντρέπομαι που είμαι Έλληνας και αναρωτιέμαι γιατί να έχω γεννηθεί εδώ και όχι για παράδειγμα στην Σουηδία ή στην Νορβηγία (ή όπου αλλού βάλει ο νους σας). Μπορεί να μην είχα ήλιο και θάλασσα, αλλά θα μπορούσα να ζήσω με άλλες προοπτικές..
Κρίση, πτώχευση, spread, χρηματιστήριο, ΔΝΤ, στήριξη και τόσες άλλες λέξεις και έννοιες που οι περισσότεροι δεν γνώριζαν, δεν είχαν ακούσει ποτέ και να πω την αλήθεια, ούτε ήθελαν να μάθουν ποτέ. Τώρα έχουμε όλοι βομβαρδιστεί από παντού και δεν υπάρχει άλλη επικαιρότητα εκτός αυτής..
Αλλά όπως λέει η παροιμία, όπως στρώσεις θα κοιμηθείς. Εμείς δεν επιλέξαμε όλα αυτά τα σκατά να μας εκπροσωπούν, όλα αυτά τα χρόνια? (Όπως βλέπετε δεν μιλάω μόνο για τις κυβερνήσεις, αλλά για το σύνολο του πολιτικού κόσμου και συστήματος). Εμείς δεν είμαστε οι πρεσβευτές της απόλυτης σαπίλας, της λαμογιάς, του χρηματισμού, του πλάγιου τρόπου, του ρουσφετιού, της καβάντζας και του βολέματος? Εμείς δεν είμαστε..
Τόσες και τόσες εκφάνσεις της καθημερινής μας ζωής μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως παραδείγματα, αλλά δεν θα μπω στον κόπο. Θα παραθέσω ένα τραγούδι αντ' αυτού:
Ας πάρουμε τώρα μία μεγάλη ανάσα και ας βουτήξουμε στον λάκο με τα σκατά που δημιουργήσαμε (που νομίζαμε ότι ήταν μία Ευρωπαϊκή χώρα, ονόματι Ελλάδα). Και όπως έγραψε μία φίλη στο facebook: "Το πτωχευτήριο μου έπεσε από τα χέρια. Όχι δε γίνεται, δεν είναι ΔΝΤ" (λογοπαίγνιο με τους στίχους γνωστού τραγουδιού)
Αν κάποιος επισκεφθεί τον ιστότοπο του Δήμου Πάρου (ο όποιος παρεπιπτόντως έχει ελάχιστο περιεχόμενο και δεν είναι καθόλου ανανεωμένος) θα παρατηρήσει ότι στα νομικά πρόσωπα υπάρχει και ο ΔΟΝΑ (Δημοτικός Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης Πάρου), στην σελίδα του οποίου (εδώ) αναφέρεται το 15μελές ΔΣ (κοινώς Διοικητικό Συμβούλιο, ο θεός να το κάνει...) και τίποτα περισσότερο.
Μπορεί η απουσία μου από το νησί, λόγω σπουδών και στρατιωτικών υποχρεώσεων, τα τελευταία χρόνια να έχει συμβάλλει στο να μην γνωρίζω το μεγαλειώδες έργο του οργανισμού...
Για να μην πολυλογώ όμως, για ρίξτε μια ματιά στις δραστηριότητες άλλων, αντίστοιχων οργανισμών: ΔΑΟΧ (Χανιά) ΔΑΟΣ (Σαντορίνη) ΔΑΟΡ (Ρέθυμνο)
Παρέθεσα μόνο τους 3 παραπάνω οργανισμούς, κυρίως γιατί έχω δει το έργο τους από κοντά, υπάρχουν όμως πολλά ακόμα παραδείγματα. Δυστυχώς όπως φαίνεται οι κύριοι του Δήμου (γενικά και αόριστα) είναι ευχαριστημένοι με τις δυνατότητες άθλησης των νέων του νησιού και θεωρούν ότι το να παιρνούν οι νέοι τις ώρες τους στις καφετέριες και στο internet είναι εποικοδομητικό και αρκετό για το νησί μας και δεν χρειάζεται να κουραστούν ή να προσπαθήσουν για οτιδήποτε...
