Τι λες ρε παιδάκι μου...

Μα είναι πραγματικά να απορεί κανείς. Γιατί δεν τον έχει πλακώσει κάποιος στο ξύλο μέχρι τώρα? (Για να μην πω τίποτα χειρότερο και με κυνηγήσει καμιά δίωξη ηλ. εγκλήματος).

Δείτε το βίντεο, όσο αντέξει ο καθένας και αναλογιστείτε σε τι σκατοκόσμο ζούμε. Εδώ και χρόνια έχω καταλήξει, αλλά όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ πείθομαι: "Δεν υπαρχεί σωτηρία"...για κανέναν και για τίποτα.

Για όλα φταίνει οι άλλοι, αυτός και το κόμμα του δεν έκαναν τίποτα κακό, δεν ήταν ποτέ στην κυβέρνηση τα τελευταία 40 χρόνια, ούτε καν τα τελευταία 2, και ξέχασα δεν είναι στην κυβέρνηση-απάτη συνεργασίας που υπάρχει από τον Νοέμβριο. Σας αφήνω πριν αρχίσω τις βρισιές...

Το βίντεο το πρωτοείδα στον Πιτσιρίκο: Σύνδεσμος

...goodnight and cu soon

Γελοιότητες

Πόσο αστείο είναι τελικά να βλέπεις την διαστροφή του ανθρώπινου μυαλού. Πως είναι δυνατόν άτομα, που ήταν φανατικοί υποστηρικτές είτε του κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ είτε της πρώην κυβερνούσας ΝΔ, ξαφνικά να κάνουν μικροπολιτική (ξέρετε, αυτή που γίνεται κυρίως στο facebook και μένει παράλληλα εκεί) και να αναθεματίζουν αυτούς που πριν μερικούς μήνες (ή έστω έτη) θεωρούσαν ως κατάλληλους να παράξουν πολιτική, ιδέες, πρόγραμμα και να κυβερνήσουν τον τόπο? Αντί να κρυφτείτε σε καμιά γωνίτσα, μου το παίζετε και "επαναστάτες" τώρα? Δεν πάτε στο διάολο λέω εγώ? Αααααα, και μην ξεχάσετε..κοιταχτείτε στον καθρέπτη πριν φύγετε και ρίχτε μια μούτζα ή μια ροχάλα, ό,τι έχετε ευχαρίστηση...

...goodnight and cu soon

ΥΓ. Προφανώς και υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα προς σχολιασμό στην Ελληνική καθημερινότητα, αλλά τα αφήνω σε αυτούς που τα ζουν από κοντά

Countdown

...goodnight and cu soon

Cause music is my life

I've never been a huge fan of "The white stripes". I know and enjoy many of their songs, i feel indifferent for others and the ex-duet has been one of the many bands of which I've listened to various songs on the radio or online, as i spend most of my time listening to music. But few weeks ago I've stumbled upon the video of a song cover, taken from one of their live performances in the UK. An amazing minimalistic performance of an old song, full with emotions and personal touch, the original version of which doesn't possess any spectacular position in the music history (at least in my humble opinion). But all the magic comes from the way it is performed, and as such just hear it and let it take you on a trip that only music knows how to take you...

...goodnight and cu soon

A glimpse into greek music

Well, i might be full of negativity for this piece of land (well, mainly for those stepping on the piece) but there are also bright moments that keep my heart warm and full. Some inspiration and talent is enough. But words are no good to describe, sound and images do much better and you can find them here (10 in total):

ps. taken with a mobile phone, low video quality but good audio one...

...goodnight and cu soon

Number 66...

..and the story goes on. It was about time to switch back to an English post.

A story with a foggy beginning, low visibility throughout the journey, no clear end and for sure no happy end, cause we ain't livin in Hollywood dears. Strength, courage, optimism, dreams, all those end at some point. How long can we keep them warm, alive and part of ourselves? I don't have an answer and will never really be able to find a proper one. Mystery, you may say. Well, isn't this part of the original reason that I write here? Maybe yes, maybe not, and by stealing a good friend's quote "Basically, it depends on what you want".

It ain't matter how many lines i will find the "strength" to write, the conclusion for today is one and unique...we've reached no. 66...

...goodnight and cu soon

Ρομαντισμός ή ρεαλισμός?

Τελικά όλα στη ζωή ξεκινάνε από την ανατροφή, την παιδεία και τις αξίες.

Το πρόβλημα είναι ότι η τριάδα αυτή τείνει προς εξαφάνιση και αντί να μας ξενίζει, θεωρείτε δεδομένη η απουσία έστω και ενός στοιχείου. Είναι δυνατόν? Κι όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα είναι πλέον ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Βέβαια, θα μου πείτε, εδώ έχουμε ένα κάρο άλλα προβλήματα, πολύ πιο σοβαρά, με αυτό θα ασχοληθούμε? Δικαίως θα σας απαντήσω, αλλά τα βιώματα πολλές φορές δεν πρέπει να μένουν ασχολίαστα, ειδικά όταν η αηδία και ο αποτροπιασμός που προκαλεί η κοινωνική σήψη είναι τέτοιας έντασης.

Θα βιαστείτε ξανά και θα πείτε ότι είμαι απαισιόδοξος και τα βλέπω λίγο πιο "μαύρα" από την πραγματικότητα. Θα σας διαψεύσω ξανά. Δεν είμαι εγώ ο περίεργος και ο απαισιόδοξος, η χώρα φταίει που έχει γεμίσει με ηλίθιους και δυστυχώς έχω πρόβλημα συγκατοίκησης στον ίδιο χώρο, ή έστω πλανήτη, με αυτούς! Είναι δυνατόν να συμβιβαστεί κανείς? Γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων που με ενοχλούν αλλά σήμερα με απασχολεί το γεγονός ότι έχουμε φουλάρει σε ανθρώπους στενόμυαλους, με παρωπίδες, φανατισμένους με κάθε λογής βλακεία, που αντί να δείξουν έναν σωστό δρόμο στην νεολαία την ωθούν από μικρή ηλικία στην άγνοια του όρου "σεβασμός", ειδικά προς τον συμπολίτη και συνάνθρωπο, και στην έντονη, άνευ όρων ανταγωνιστικότητα που οι νοήμονες γνωρίζουν ότι δεν οδηγεί πουθενά.

Για ποιό λόγο όλα αυτά? "Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα" έλεγαν κάποιοι πολύ πριν από εμάς, όμως το είπαν βάσει κάποιας αφορμής και της επανάληψης της στον χωροχρόνο και όχι επειδή ξύπνησαν στραβά ένα ηλιόλουστο πρωινό.

Εδώ μου κολλάει και ο σημερινός τίτλος..Τι πρέπει να κάνω εγώ? Να συμβιβαστώ με την πραγματικότητα και να γίνω ένας απλός ρεαλιστής ή να συνεχίσω να είμαι ρομαντικός ώστε να νομίζω ότι μπορώ να συνεισφέρω στην αλλαγή, έστω και σε μικρή κλίμακα? Εδώ και καιρό σε ορισμένα θέματα έχω επιλέξει το 2ο κι ας είναι μακρύς και μοναχικός ο δρόμος...

...goodnight and cu soon

Χωρίς τίτλο

Καμιά φορά ένα τραγούδι τα λέει καλύτερα από ότι μπορώ ο ίδιος



...goodnight and cu soon

Αφιερωμένο...

...εξαιρετικά. Δεν θα γράψω που, δεν θα γράψω για ποιούς, θα το αφήσω να αιωρείται και όποιος καταλάβει...

...goodnight and cu soon

Μανώλης Γλέζος

Δεν νιώθω ικανός να μιλήσω για το πρόσωπο του κ. Γλέζου. Ο χαρακτήρας του, οι πράξεις του και η πορεία του στον χρόνο μιλούν από μόνα τους. Εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είμαι ευτυχισμένος που είχα την δυνατότητα να του μιλήσω, έστω και για λίγο και έμαθα πολλά ακούγοντας τον να μιλάει. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος, στην μέχρι τώρα ζωή μου, για τον οποίο νιώθω υπερήφανος που τον έχω γνωρίσει και το εννοώ.

Σας ευχαριστώ κ. Μανώλη.

Πριν κλείσω, θα ήθελα να σημειώσω ότι είναι ντροπή για το νησί της Πάρου και τους πολίτες του, να ακούγονται όλα όσα ακούγονται για το πρόσωπο του κ. Γλέζου, την ηλικία του και τις απόψεις του. Ασχέτως αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε μαζί του, θα πρέπει να σέβεστε αύτον τον άνθρωπο και τις πράξεις του και καλό θα ήταν να προσπαθήσετε να μάθετε από εκείνον, γιατί ακόμα και τώρα που είναι 88 ετών έχει διαύγεια, γνώσεις και σκέψη που δεν θα αποκτήσετε ποτέ! Αλλά τι λέω, ούτως ή άλλως θα παραμείνετε μια ζωή κομματόσκυλα, πρόβατα και όντα χωρίς νοημοσύνη.

...goodnight and cu soon