Εξετάσεις...

Τελικά έχω αρχίσει να απορώ με τα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Έχουμε φτάσει σε σημείο οι εξετάσεις να μην αποτελούν ένα κριτήριο κατανόησης των βασικών σημείων/θεωριών και εφαρμογών του εκάστοτε μαθήματος και επιστήμης, της οποίας το μάθημα αποτελεί μέρος, αλλά ένα ακατανόητο μέσο επιβράβευσης της αποστήθησης και του φοιτητή που έχει αναγάγει την αντιγραφή σε επιστήμη.

Μήπως αυτά που γράφω ακούγονται ακατανόητα? Πιθανόν, για όποιον δεν είναι μηυμένος στην κατάντια που επικρατεί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μαθημάτων στα ΑΕΙ, που ευτυχώς (για την ώρα) αποτελεί μειοψηφία.

250 σελίδες αδιάφορης, κακογραμμένης και ανούσιας θεωρίας, την οποία εκτός από να κατανοήσεις, πρέπει και να αποστηθήσεις. Να την θυμάσαι για μία περίοδο 48 ωρών περίπου, ασχέτως αν μετά θα σβηστεί από την μνήμη σου σε χρόνο dt. Ακόμα κι έτσι όμως, όταν η ηλικία φτάσει στο σημείο να χαρακτηριστεί 'προχωρημένη' τότε εμφανίζονται οι 'παραξενιές' του εξεταστή και αποτελείωνουν τον φοιτητή ασχέτως αν αυτός ξόδεψε μία εβδομάδα τουλάχιστον προσπαθώντας να διαβάσει. Μπαίνεις στην αίθουσα, σίγουρος για το διάβασμα σου και το αποτέλεσμα και βγαίνεις κενός και νοιώθοντας ηλίθιος (και λίγα λέω)...

Αν ποτέ κάποιος γονιός διαβάσει την συγκεκριμένη εξομολόγηση εκνευρισμού και αηδίας, που μόνο στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο βρίσκεις, έχω μόνο μία συμβουλή: Στείλτε τα παιδιά σας σε καταξιωμένα, δημόσια Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Να πάρουν τουλάχιστον την μόρφωση που τους αξίζει και να μην πάνε τα χρήματα που θα ξοδέψετε στράφι...

Όπως και να 'χει πάντως, οι υπόλοιπες εξετάσεις πηγαίνουν μια χαρά και το πτυχίο θα αποκτηθεί σύντομα. Προς αποφυγη παρεξηγήσεων :)